προκινησία

ἡ, Α

προηγούμενη έξαψη, διέγερση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προκινῶ, μέσω ενός αμάρτυρου ρηματ. επιθ. *προκίνητος (πρβλ. ακινησία < ακίνητος)].